Indonezja, kraj o ogromnym potencjale gospodarczym i rosnącym znaczeniu na globalnej mapie technologicznej, zdecydowała się na odważny krok.
W październiku 2024 roku władze tego państwa wprowadziły zakaz sprzedaży iPhone’a 16, powołując się na niespełnienie przez firmę wymogów dotyczących lokalnych inwestycji i produkcji. Rząd nie pozostawił miejsca na negocjacje – aby zdjąć blokadę, Apple musi przeznaczyć miliard dolarów na rozwój indonezyjskiej gospodarki i dostosować swoje urządzenia do obowiązujących przepisów.
Sedno problemu tkwi w lokalnych regulacjach, które wymagają, aby przynajmniej 40% komponentów w smartfonach sprzedawanych na indonezyjskim rynku pochodziło z produkcji krajowej. Przepisy te mają na celu wsparcie lokalnych przedsiębiorców, stworzenie nowych miejsc pracy i wzmocnienie krajowego sektora technologicznego. Apple, mimo wcześniejszych obietnic, nie wywiązało się z tych zobowiązań, co wywołało stanowczą reakcję władz. Minister ds. inwestycji, Rosan Roeslani, jasno określił, że dopuszczenie do sprzedaży iPhone’a 16 będzie możliwe tylko pod warunkiem spełnienia wspomnianych wymagań.
Historia negocjacji między gigantem technologicznym a rządem Indonezji nie była łatwa. Apple początkowo proponowało inwestycję na poziomie 10 milionów dolarów, później zwiększając tę kwotę do 100 milionów. Obydwie oferty zostały odrzucone jako niewystarczające. Rząd Indonezji argumentuje, że jedynie inwestycja rzędu miliarda dolarów może przynieść oczekiwane efekty, w tym rozwój lokalnej produkcji technologicznej i integrację kraju z globalnym łańcuchem dostaw.
Sytuacja stawia Apple w trudnym położeniu. Indonezja jest jednym z najszybciej rozwijających się rynków w Azji Południowo-Wschodniej, a obecność na nim jest dla każdej międzynarodowej firmy technologicznej niezwykle istotna. Zakaz sprzedaży iPhone’a 16 może nie tylko ograniczyć dochody Apple, ale także wpłynąć na wizerunek marki w regionie. Z drugiej strony, spełnienie żądań indonezyjskiego rządu wiąże się z ogromnymi kosztami oraz koniecznością dostosowania łańcucha produkcyjnego do lokalnych wymagań.
Decyzja Indonezji pokazuje determinację kraju do ochrony własnych interesów gospodarczych i rozwijania lokalnego sektora technologicznego. Dla Apple jest to wyraźny sygnał, że globalne korporacje muszą coraz częściej uwzględniać specyfikę poszczególnych rynków i dostosowywać swoje strategie do lokalnych realiów. Jak zakończy się ta historia? Czy Apple zdecyduje się na wielomiliardową inwestycję, czy może wybierze opuszczenie tego perspektywicznego rynku? Przyszłość pokaże, która strona wyjdzie z tego sporu zwycięsko.
