Samsung za pośrednictwem serii A rozpoczyna rozbrat z plastikiem na rzecz aluminium, czego dowodem jest niedawno testowany przez nas Galaxy A3.
Południowo Koreański producent urządzeń mobilnych postanowił zmienić podejście do urządzeń ze średniej półki cenowej, w końcu nie każdego stać na urządzenia kosztujące bagatela 2000 złotych lub więcej.
Na pierwszy rzut oka ciężko nazwać A5 “prostym” i “tanim” smartfonem w przeciwieństwie do modelu A3. Lekkość, cienkość i odmieniony wygląd to jedna ze zmian, których od dawna szukałem w urządzeniach mobilnych Samsunga.
Zanim przejdziemy do rzeczy warto przyjrzeć się specyfikacji technicznej modelu A5, która obejmuje:
- model Dual SIM i zwykły (obydwa posiadają LTE Cat.4)
- 5 – calowy wyświetlacz Super AMOLED o rozdzielczości 720p (294ppi)
- Obudowa unibody wykonana z aluminium
- 64 – bitowy procesor Snapdragon 410, 4 rdzenie Cortex A53 taktowane 1,2GHz, 2GB pamięci operacyjnej i GPU Adreno 306
- Android 4.4.4 z TouchWiz i wsparciem dla motywów
- Aparat główny o rozdzielczości 13MPix, przedni 5MPix
- 16GB pamięci wewnętrznej, rozszerzalnej za pomocą kart microSD do 64GB pojemności
- Mikrofon przeznaczony do aktywnej redukcji szumów
- NFC, WiFi b/g/n, GPS Z GLONASS, LTE
- Bateria o pojemności 2,300mAh
Zawartość pudełka
Przy okazji wydania serii A można zauważyć zmiany w produkcji pudełek, w których znajdziemy sprzęt. Wygląd pudełka jest minimalsityczny i robi dobre pierwsze wrażenie.
Wewnątrz znajdziemy klasyczne zestaw akcesoriów, obejmujący: słuchawki, ładowarkę, kabel USB, instrukcję obsługi, gwarancję i szpilkę do wysuwania tacki na kartę nanoSIM i microSD.
Wygląd i jakość wykonania
Galaxy A5 cechuje się minimaistycznym wzornictwem, które zainspirowano z modeli takich, jak Galaxy Note 4 i Alpha.
Rogi obudowy unibody są zaokrąglone, pomimo że urządzenie jest dosyć wysokie. Do testów otrzymaliśmy wersję kolorystyczną Midnight Black, ale jest wiele innych. Do wyboru mamy kolory takie, jak Pearl White, Light Blue, Champagne Gold, Platinum Silver i Soft Pink. Wariant kolorystyczny Midnight Black idealnie wpasowuje się w minimalistyczną formę sprzętu Samsunga.
Różnice w wymiarach pomiędzy A3 i A5 są widoczne już po pierwszym wyjęciu obydwóch z pudełek. A5 jest wyższy, ale tak samo wąski, jak A3.
Aluminiowa obudowa to główny element wzornictwa urządzenia ze stajni koreańczyków. Większość przycisków również wykonano z tego samego tworzywa, wyjątkiem są tylko te, znajdujące się pod wyświetlaczem. Co najważniejsze, obudowa i ramka mają ten sam kolor, więc jakiego byśmy nie wybrali, będzie on występował w jednym tonie.
A5 również idealnie leży w dłoni, choć wolałbym aby tylny panel był lekko zakrzywiony. Dzięki takiemu zabiegowi większy model w rodzinie A leżałby w dłoni tak samo idealnie, jak A3, którego tylni panel jest tak wykonany.
Wszystkie przyciski i porty w przypadku tego modelu występują w tych samych miejscach, co u poprzednika (A3). Jedyną różnicą jest 5 – calowy wyświetlacz o rozdzielczości HD.
Nad nim umieszczono głośnik przeznaczony do rozmów, czujnik zbliżeniowy i oświetlenia. Ostatnim elementem, jaki tu znajdziemy jest przednia kamerka o rozdzielczości 5MPix.
Pod wyświetlaczem mamy do czynienia z klasycznym ułożeniem przycisków funkcyjnych. Są to odpowiednio: początek, wstecz i wielozadaniowość. W przycisku początek nie znajdziemy czytnika linii papilarnych tak, jak ma to miejsce w modelu Galaxy Alpha.
Przycisk odpowiedzialny za regulację głosności ulokowano na lewym boku, a na prawym mamy przycisk zasilania, a pod nim czytnik kart nanoSIM i microSD.
Góra służy tylko, jako miejsce pobytu mikrofonu do redukcji szumów, podczas gdy na dole mamy port microUSB, gniazdo słuchawkowe (3,5mm) i kolejny mikrofon.
Aparat główny o rozdzielczości 13MPix znajdziemy na tyle, obok niego mamy do dyspozycji głośnik do odtwarzania muzyki i diodę doświetlającą aparat. Wolałbym, aby głosnik był z przodu, przez ulokowanie go z tyłu dźwięk będzie przenoszony tylko na tył i nie trudno będzie go zakryć dłonią.
Wyświetlacz
W tym modelu mamy wiekszą przekątną wyświetlacza, która wynosi 5 – cali. Jego rozdzielczość to 720p, a zagęszczenie pikseli wynosi mniej, niż w przypadku wyświetlaczy Retina (294ppi).
Tymm razem Samsung postawił na matrycę OLED, w rezultacie kontrast i czerń są idealne. Niestety kolory odstają sporo od rzeczywistych. Wyświetlacz ma parę różnych trybów, które nieco poprawiają odwzorowanie kolorów. Domyślnie ustawiono tryb adaptacyjny, który automatycznie nastraja odwzorowanie kolorów ze względu na użytkowanie aplikacje takie, jak galeria, aparat, przeglądarka internetowa, odtwarzacz wideo i książki Google. Tryby wyświetlacza nie są kompatybilne z aplikacjami firm trzecich.
5 – calowy wyświetlacz w Galaxy A5 to istna czołówka rynku urządzeń mobilnych. Oferuje odpowiedni kontrast, a czernie są idealne, należy pamiętać o wysokiej jasności, choć daleko jej do tej z modelu A3.
Producent wykonał kawał dobrej roboty, wyświetlacz jest czytelny nawet w świetle słonecznym, dzięki implementacji powłoki antyrefleksyjnej. Przeglądana zawartość pozostaje widoczna, a kontrast nie ulega zmianom. Kąty widzenia również są bardzo dobre, co pokazuje, że Samsung potrafi wykonać bardzo dobry wyświetlacz.
Żywotność baterii
A5 ma pojemniejszą baterię, względem A3, a jej pojemność wynosi 2,300mAh.
Bateria pozwala na 18 godzin rozmów w sieci 3G, niecałe 12 podczas przeglądania witryn internetowych i 9 godzin oglądania materiałów wideo. Oczywiście można używać go dzień lub dłużej na jednym ładowaniu pod warunkiem, że ograniczymy te trzy operacje do minium, czyli 1 – ej godziny.
Łączność i przeglądarka internetowa
Naturalnie znajdziemy tutaj LTE (Cat.4, pobieranie do 150Mbps, wysyłanie do 50Mbps). Oprócz LTE nie zabrakło również sieci 2G i 3G. Oprócz tego znajdziemy WiFi b/g/n i możliwość udostępniania połączenia internetowego, jako Hotspot WiFi.
Jeżeli wymieniacie się jeszcze plikami za pomocą Bluetooth, znajdziecie tutaj wersję 4.0 LE i ANT+. Ten ostatni pozwala na lepsze parowanie urządzeń peryferyjnych ze smartfonem. Nie zabrakło również NFC, które dopełnia mobilne metody łączności.
Do ładowania baterii i wymiany danych pomiędzy urządzeniem a komputerem posłuży port microUSB.
Jeżeli chodzi o przeglądarkę internetową, to mamy wybór pomiędzy systemową, a Chrome. Osobiście używam tylko Chrome, więc przy okazji testów urządzenia, korzystałem tylko z tej przeglądarki witryn internetowych.
Przeglądanie ich sprawia przyjemność nie tylko poprzez WiFi, ale również LTE. Nie zauważyłem żadnych problemów podczas użytkowania Chrome. Problemy zaczynają się podczas połączenia ze smartfonem, który pracuje, jako Hotspot. Jeżeli więcej, niż dwa urządzenia z tego korzystają, to strony wczytują się zdecydowanie dłużej.
Interfejs użytkownika
Po wyjęciu sprzętu z pudełka wita nas Android KitKat (4.4.4) z nakładką producenta (TouchWiz). Na pierwszy rzut oka przypomina wersję z modelu Galaxy Alpha, jednakże on nie posiada wsparcia dla motywów tak, jak smartfony z serii A.
Ekran blokady pozostaje niezmienny. Nadal możemy przeczytać, która jest godzina i, jaki mamy dzień tygodnia. Oprócz tego uzyskujemy dostęp do apratu poprzez skrót w prawym dolnym rogu.
Ekran główny to nadal TouchWiz, w rezultacie wyświetla on domyślnie cztery aplikacje w docku, przesuwając do końca w lewo możemy zawuażyć Mój Magazyn, który można wyłączyć. Możemy ustawić maksymalnie, 5 pulpitów głównych, zmieniać ich kolejność i wybrać jeden, jako główny.
Powiadomienia i skróty do wł./wył. WiFi, Bluetooth, NFC i wielu innych to nadal klasyka w wykonaniu Samsunga i nie zauważycie tutaj zmian walorów estetycznych. Nad powiadomieniami mamy dostęp do S Szukacz i Szybkiego połączenia, ale brakuje skrótu, który włączy wszystkie funkcje na raz. Nawet gest przesunięcia dwóch palców nie zadziała. W praktyce oznacza to, że będziemy musieli przejść przez wszystko zanim włączymy wybraną przez nas funkcję.
Systemowe Ustawienia są wyświetlane w pionie, podzielono je na kategorie. Niestety nia ma tutaj wyszukiwarki, więc początkowy użytkownik może napotkać problemy podczas buszowania po nich.
W siatce aplikacji można ustawić alfabetyczne wyświetlanie aplikacji lub tylko tych, które pobraliśmy. Można również ukryć nieużywane aplikacje, a niektóre nawet zatrzymać, aby zwolnić pamięć operacyjną.
Wielozadaniowość również pozostała bez zmian, nadal wyświetla uruchomione/działające w tle aplikacje/gry. Stąd możemy je wszystkie wyłączyć lub zobaczyć ile pamięci zajmują uruchomione aplikacje, a także pozostałą pamięć operacyjną.
W przeciwieństwie do modelu A3, A5 posiada tryb użytkowania jedną ręką. W praktyce oznacza to, zmniejszenie rozmiaru interfejsu użytkownika, co pozwoli na kontrolę jedną ręką. Możemy dowolnie konfigurować rozmiar okna, w którym znajduje się interfejs i zmieniać jego położenie. Reszta ekranu pozostaje czarna, więc nie odbija się to na zużywaniu baterii.
Kolejną, interesującą funkcją, której brakuje A3 jest bez wątpienia tryb Wielu okien. Pozwala on uruchomić dwie aplikacje na raz, o ile są one wspierane przez rozwiązanie Samsunga. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby używać tych samych aplikacji na raz, a nie różnych.
Bez wątpienia nakładka Samsunga potrzebuje sporej ilości zasobów. Posiada wiele niepotrzebnych animacji i efektów, które przeszkadzały mi w codziennym użytkowaniu. Gdyby tego nie było, mielibyśmy czystego Androida 4.4.4 z paroma dodatkami z Lollipopa od koreańskiego producenta urządzeń mobilnych.
Wydajność
Samsung Galaxy A5 korzysta ze Snapdragona 410 i 2GB pamięci operacyjnej. Snapdragon 410 złożony jest z czterech rdzeni Cortex A53 o taktowaniu 1,2GHz. Za generowanie grafiki odpowiedzialne jest GPU, Adreno 306.
Wydajność względem poprzedniego modelu (Snapdragon 400) pozostaje niezmienna, choć 410 to procesor 64 – bitowy, co pozwoli na lepszą optymalizację aplikacji/gier, a także lepsze działanie na Androidzie Lollipop, o ile w ogóle się ukaże.
Wyniki, jak na tę klasę sprzętu są zadowalające, najpierw skupimy się na ogólnej wydajności. Pomogą nam w tym programy takie, jak Geekbench 3 i AnTuTu 5.
A5 daleko do jego konkurnecji, choć nie jest źle. Widać, że to sprzęt ze środkowej półki cenowej, więc nie wymagajcie bóg wie czego.
Adreno 306 średnio nadaje się do grania w poważniejsze produkcje, ponieważ nie było żadnego wyniku, oscylującego wokół 30 klatek/s. Gdyby producnet w modelu A5 postawił na Snapdragon 615, byłoby zdecydowanie lepiej.
Galaxy A5 nie jest demonem szybkości, to samo tyczy się jego chipsetu, pomimo 64 – bitowej architektury zawodzi, w momencie gdy chcecie pograć w bardziej wymagające gry. Każdy z wykonanych przeze mnie testów wydajności pokazuje, że to średnie urządzenie, choć można powiedzieć, że budżetowe (pod względem wydajności). Sprzęt Samsunga nie nada się do grania w najnowsze produkcje, ale bardzo dobrze sprawdzi się w każdej, codziennej operacji, wykonywanej przez jego użykownika.
Interfejs systemu operacyjnego działa bez zarzutów, jeżeli szukacie czegoś do grania, to lepiej zainteresować się sprzętem, wyposażonym w Snapdragona 615.
Jakość rozmów
Podczas codziennego użytkowania i wykonywania połączeń wychodzących koreański produkt nie miał problemów z trzymaniem odpowiedniego zasięgu. Dźwięk podczas rozmów był głośny i wyraźny. Redukcja szumów pomagała podczas rozmów na zewnątrz i również było dobrze.
Galeria, odtwarzanie muzyki i filmów
TouchWiz to nie tylko funkcje i interesująca szata graficzna. Systemowa aplikacja “galeria” została wykonana minimalistycznie. Zdjęcia i materiały wideo można sortować wg. albumu, lokalizacji i wielu innych. Panel po lewej stronie pomoże nam przełączać się pomiędzy wszystkimi, dsotępnymi obecnie albumami na urządzeniu mobilnym.
Nie zabrakło również edycji zdjęć, możemy je przycinać, obracać, zmieniać odwzorowanie kolorów, a także wiele innych rzeczy.
Samsung na prawdę idzie w minimalizm, jeżeli chcemy odtwarzać muzykę, to zrobimy to tylko i wyłącznie za pomocą Google Play Muzyka. Producent postanowił, że porzuci systemową aplikację na rzecz aplikacji streamującej muzykę z sieci.
Aplikacja wygląda bardzo dobrze, jej wygląd dostosowano do Material Design. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby odtwarzać muzykę bez połączenia z internetem.
Koreańczycy nadal stawiają na własny odtwarzacz multimedialny, który wspiera wideo w Full HD, MKV, MP4 i MOV, a także kodek h.264. Jeżeli chodzi o dźwięk, to nie ma tego za wiele i musicie zadowolić się AAC i MP3.
Odtwarzacz wspiera napisy, możemy dowolnie zmienić ich rozmiar, kolor, dodać tło i wiele innych efektów. Brakuje tutaj wsparcia dla DLNA i wyjścia do TV, jeżeli checie odtworzyć coś na wiekszym ekranie, pozostanie wam Miracast.
Aparat i kamera
Galaxy A5 w przeciwieństwie do modelu A3 ma lepszy aparat główny (13MPix). Niestety, przy maksymalnej rozdzielczości ekranu proprocje wynoszą 4:3 i ciężko uchwycić dobre zdjęcie.
Po prawej stronie interfejsu umieszczono przyciski odpowiedzialne za wykonanie zdjęć, rejestrację wideo, zmianę trybu i podgląd galerii. Z lewej mamy dostęp do zmiany głównego aparatu, a dodatkowo możemy dodać przyciski do najczęściej wybieranych ustawień.
Systemowa aplikacja zawiera wiele, różnych trybów wykonywania zdjęć, są to: panorama, HDR, zdjęcia seryjne i wiele innych.
Zdjęcia są ostre, kolory żywe, a balans bieli odpowiedni. Aparat szybko łapie ostrość, więc nie musimy długo czekać, aby wykonać zdjęcie.
Szczegółowość jest zadowalająca, choć widziałem lepsze. Zdjęcia są naprawdę dobre i tym razem nie przesadzono z automatyczną ostrością.
Rejestrowanie materiałów wideo odbywa się w wielu rozdzielczościach, maksymalną jest oczywiście 1080p z 30 klatkami/s, później do dyspozycji mamy 72op i niższe. Zabrakło tutaj wideo w zwolnionym tempie, myślę, że nie wszyscy tego potrzebują.
Jakość zarejestrowanego materiału jest zadowlająca, odbywa się bez zbędnych zwolnień animacji podczas podglądu (29 – 30 klatek/s). Odwzorowanie kolorów i balans bieli jest na tym samym, wysokim poziomie, co przy wykonywaniu zdjęć.
Podsumowanie
Samsung postarał się przy produkcji modelu A5, co mogliśmy zauważyć w przypadku A3 i Alpha. Tańszy sprzęt wygląda naprawdę solidnie i zaryzykuję stwierdzenie, że wygląda jak flagowy twór koreańskiego producenta. Wygląd jest minimalistyczny i wreszcie postawiono na lepsze materiały składowe. Dorzućcie do tego wyświetlacz 720p, 13MPix aparat główny i w końcu bardzo dobre oprogramowanie,a w rezultacie otrzymacie niemal idealny sprzęt ze środkowej półki cenowej.
Nie przesadzam z oceną, choć Samsung powinien obniżyć cenę smartfonu, ponieważ przy obecnej ciężko będzie znaleźć na niego chętnego konsumenta. Gdyby cena była niższa, a podzespoły o klasę wyżej mielibyśmy idealne urządzenie ze środkowej półki cenowej. Oczywiście, jest lepiej wykonany od konkurnecji, ale za to trzeba słono zapłacić. Być może pokazuje to, że Samsung potrafi wykonać sprzęt dobrej jakości i nieprzepakowany niepotrzebnymi funkcjami w oprogramowaniu.
Za:
- idealna jakość wykonania
- bardzo odbry wyświetlacz, jego kontrast, odwzorowanie kolorów i czernie
- zachwycająca żywotność baterii
- wszystkie, klasyczne metody łączności
- oprogramowanie przystosowane do użytkowania jedną ręką
- dobrze działający TouchWiz i jego funkcje
- wydajność pozostawia wiele do życzenia dla entuzjastów grania na urządzeniu mobilnym
- aparat główny, wykonuje bardzo dobre zdjęcia
- najlepsza w tej klasie rejestracja materiału wideo w FullHD
Przeciw:
- przeciętny przedni aparat
- brak dostępu do baterii
- niska ogólna wydajność
- cena nieadekwatna do wydajności
- pomimo wersji DualSIM, nie mozna używać dwóch kart SIM na raz
Podziękowania dla Samsung Polska za udostępnienie urządzenia do testów
